ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Κοινωνικά

Αρραβώνες

– Ο Παντελής Γκουγκουλιάς του Δημητρίου και της Ηλέκτρας με τη Μαρία Γεωργαντζιά του Στέργιου και της Βασιλικής (Κικής) Παπαστεργίου.

– Η Μαρίνα Ζαραλή του Νεοκλή και της Δήμητρας Τσικατάρα, με τον Ιγνάτιο Τζανέτο από τη Μάνη (Θεσσαλονίκη).

Γάμοι

– Ο Παπαγιαννούλης Χαράλαμπος του Σπυρίδωνος (Αίγιο) με τη Μουλά Ελένη από την Κατερίνη (Κατερίνη).

–  Ο Μπουρονίκος Ιωάννης του Δημητρίου και της Γεωργίας Καραμπατή με την Γεωργάκου Ρούλα από τον Αμπελώνα (Αμπελώνας).

Γεννήσεις

– Η Αθηνά Γκαντάκη του Τρύφωνα και ο σύζυγός της Χαδουλός Αντώνιος απέκτησαν το 1^ο παιδί, αγόρι.

– Η Χριστίνα Γκαντάκη του Ιωάννου και ο σύζυγός της Κουμπής Μιχάλης, απέκτησαν το 1^ο παιδί, κορίτσι.

– Ο Δημήτριος Γκαντάκης του Τρύφωνα και η σύζυγός του Αγλαΐα Χαντζηρούφα, απέκτησαν το 1^ο παιδί, κορίτσι.

– Η Κατσιούλα Σταματία του Ζήση και της Στέλλας και ο σύζυγός της Απόστολος Γούλας, απέκτησαν το 1^ο παιδί, κορίτσι.

– Η Αθηνά Γκαντάκη του Κωνσταντίνου και της Γιάννας και ο σύζυγός της Κωνσταντίνος Πέτας απέκτησαν το 1^ο παιδί, κορίτσι.

– Η Μαρία Ζαφείρη (Ντάσιου) του Ζαφείρη και ο σύζυγός της Γεώργιος Μπασδέκης, απέκτησαν τα 2^ο και 3^ο  παιδιά (δίδυμα), αγόρι και κορίτσι.

– Ο Μαλιχώβας Απόστολος του Άλκη και η σύζυγός του Σιλβάνι Κοραντί απέκτησαν το 1^ο παιδί, κορίτσι.

– Η Παρασκευή Ρημαγμού του Αστερίου και ο σύζυγός της Φιλίππου Φίλιππος, απέκτησαν το 1^ο παιδί, αγόρι.

– Η Παρασκευή Παπαδόντα του Ιωάννου και της Παγώνας Τσιάτσιου και ο σύζυγός της Βαλάντης Καρνάβας, απέκτησαν το 2^ο παιδί, αγόρι.

– Ο Γιάννης Κυλινδρής του Νικολάου και η σύζυγός του Πόπη απέκτησαν το 2^ο παιδί, αγόρι;

Σε όλους ευχόμαστε  να τους ζήσουν τα παιδάκια τους και να είναι φωτισμένα.

Θάνατοι

– Η Παπαδόντα Παρασκευή (Σκρούμπινα) ετών 90 (Λάρισα).

– Ο Νικόλαος Κυλινδρής του Κωνσταντίνου και της Τριανταφυλλιάς, ετών 60 (Βανκούβερ – Καναδάς).

Έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Κυλινδρής

Τον περασμένο Ιούλιο έφυγε από τη ζωή ο καλός μας φίλος και συγχωριανός Κυλινδρής Νικόλαος του Κων/νου χτυπημένος από την επάρατο σε ηλικία 60 ετών. Ο Νίκος γεννήθηκε στην Καλλιπεύκη το 1951και έμαθε την τέχνη του Ράφτη. Για λίγα χρόνια πριν από το στρατό και δύο μετά, ασχολήθηκε με τη ραπτική στο χωριό και το 1973, σε ηλικία 22 ετών, εγκατέλειψε την Ελλάδα και έφυγε μετανάστης στο Βανκούβερ του Καναδά όπου είχαν πάει οι αδερφοί του Μανώλης και Θεόπιστος. Εκεί ασχολήθηκε με την ίδια δουλειά, ασχολήθηκε με τα κοινά της ομογένειας από τη θέση του προέδρου στη Θεσσαλική Κοινότητα, έκανε οικογένεια και ζούσε ευτυχισμένα με τη γυναίκα του και τις δυο του κόρες. Δυστυχώς όμως, μετά από 38 χρόνια στην ξενιτιά, έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Ιούλιο σε νέα ηλικία. Είναι γεγονός ότι το θλιβερό μαντάτο μας λύπησε όλους γιατί ο Νίκος ήταν πολύ καλός χαρακτήρας, όμορφος άνθρωπος στο σώμα και στην ψυχή. Ήταν καλός πατριώτης και φίλος του Συλλόγου. Και αυτό το αποδείκνυε με έργα και όχι με λόγια.

Τελευταία φορά τον είδαμε το Νίκο στην Καλλιπεύκη το καλοκαίρι του 2005, στο Αντάμωμα, μαζί με την οικογένειά του. Στα αδέρφια του και στις αδερφές του στην Ελλάδα, εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια και συμπάσχουμε μαζί τους. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκέπασε και ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του. Αιωνία σου η μνήμη αξέχαστε Νίκο.

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΑΦΕΙΡΗ

 (από σύζυγο, κόρες, γαμπρούς, και εγγόνια)

Ο Ζαφείρης Παπαδημητρίου ήταν συνταξιούχος αστυνομικός και ζούσε στη Λεπτοκαρυά. Όμως, την πρώτη του περασμένου Απρίλη, ημέρα των γενεθλίων του, πέθανε σε ηλικία 59 ετών.

Η σύζυγός του Καλούδα Παπαδημητρίου μας έδωσε να δημοσιεύσουμε τα παρακάτω, στη μνήμη του.

Από μικρός στα βάσανα

«Από μικρός στα βάσανα θυμάμαι τη ζωή μου, μεσ’ στα χωράφια να γυρνώ, να βγάλω το ψωμί μου». Μια μέρα ο ταχυδρόμος μου έφερε ένα χαρτί. Με αγωνία το ανοίγω, ήταν για την χωροφυλακή. Άφησα γεια τη μάννα μου, πατέρα, αδέλφια φίλους και όλους τους συγγενείς.

Αργότερα παντρεύτηκα πολύ μακριά στα ξένα, έκανα κόρες και γαμπρούς και τέσσερα εγγόνια. Μόλις πήρα τη σύνταξη, ήσυχος για να ζήσω, με πήρε ο κατήφορος με μια παλιοαρώστια. Πάλεψα και παιδεύτηκα μα μάταιος ο κόπος. Δύο χρόνια τυραννίστηκα, κοιτούσα από την πόρτα μου μήπως με θυμηθεί κανείς απ’ τα μικρά μου χρόνια. Κι ένα πρωί χαράματα με χτύπησαν την πόρτα. Είπα πως με θυμήθηκαν απ’ τα παλιά μου χρόνια, μα είδα το χάρο ν’ ρχεται, την πρώτη του Απρίλη. Του λέω, άσε με χάρε σήμερα, γενέθλια να κάνω. Μα ήταν τόσο βιαστικός, ήθελε να πεθάνω. Αφήνω τη γυναίκα μου, κόρες, γαμπρούς και εγγόνια, αδέλφια, φίλους συγγενείς τη μάννα μου ακόμα. Τρία ποτήρια με κρασί, ένα να πίνουν το πρωί, ένα το μεσημέρι, το άλλο το πικρότερο τις επίσημες μέρες. Να πίνουν στην υγειά μου, να με θυμούνται ζωντανό, όλο χαρά τραγούδι.

Μα ο Ζαφείρης είναι δίπλα τους κι ας είναι πεθαμένος μέσα στη μαύρη γη, στο μαύρο πια το χώμα.

Εσύ με τα πολλά λεφτά

Εσύ με τα πολλά λεφτά που τ’ κάνες μασούρια

εσύ που ε’ιχες πάντοτε στη τσέπη σου καβούρια

είδες κανέναν που έφυγε για κει που πάνε όλοι

αν πήρε στο ταξίδι του κανένα πορτοφόλι;

Εκεί φίλε που θα πάμε δεν μετράει ο παράς,

κι όλοι μια ταρίφα είναι άρχοντας  και φουκαράς.

Μα εμείς που τα σκορπίζουμε, όσα έρθουν κι όσα πάνε,

ξέρουμε όταν θα φύγουμε, άλλοι θα μας τα φάνε.

Γι αυτό και τα ξοδεύουμε όλο χοβαρδαλίκι,

και κάνουμε όμορφη ζωή άσχημη διαθήκη.

Εκεί παράδες δεν περνάν, δεν γίνονται χατίρια,

και δίπλα – δίπλα βρίσκονται άρχοντες και μπατίρια.

Κι ας μάθουν οι τσιγκούνηδες και κάποιοι καθώς πρέπει,

πως η τελευταία κουστουμιά δεν έχει τσέπη!

Από φίλους μου στη Λεπτοκαρυά

Μετανάστης

Σ’ αφήνω για Ελλάδα μου, σ’ αφήνω γεια πατρίδα.

Απ΄ όλους μου τους συγγενείς, εγώ καλό δεν είδα.

Θα πάω αλλού να βρω χαρά δουλειά και καλοσύνη,

γιατί εδώ ο τόπος, πόνο μόνο μας δίνει.

Σε άλλες χώρες σέβονται και τους φτωχούς εργάτες,

μα στην πατρίδα βάσανα να κουβαλάς στις πλάτες.

Μα όπου γης είναι πατρίς, εκεί βγαίνει το ψωμάκι,

γι αυτό και εγώ σας άφησα, την πρώτη του Απρίλη.

Πάω αλλού, σ’ άλλον ντουνιά, να μ’ αγαπούν οι φίλοι.

Αφήνω τη  γυναίκα μου, γαμπρούς, κόρες, εγγόνια,

Μάννα, αδέλφια συγγενείς να με θυμούνται αιώνια…

Από διάφορους φίλους μου

ΠΙΣΩ