ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Σχολιάζει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Τηλ.: 2331020867 – 6972446533 (panagiotis@e-mythos.eu)

«Όταν δεν έχεις γνώση, δεν δικαιούσαι να έχεις γνώμη…». Έτσι είπε ένας απ’ τους σοφούς της Αρχαίας Ελλάδας, ο Πλάτων. Όπως ακριβώς «συμβαίνει» στην εποχή μας και στην καθημερινότητά μας. Όλοι έχουμε γνώμη για όλα!!! Δικαιούμαστε; 

Τι είναι ευτυχία; (ή μόνο τη φωτογραφία ή και τα δυο)

Την απάντηση έχει δώσει ο Θανάσης Βέγγος. Η απουσία του Θανάση Βέγγου, παραμένει αισθητή παρά το γεγονός ότι έχει περάσει αρκετός καιρός από το θάνατό του. Παραμένουν, όμως, τα λόγια του και φυσικά οι ταινίες του, που αφήνουν, όμως, το δικό τους στίγμα σε μια κοινωνία που παραπαίει.

Τα λόγια αυτά του σπουδαίου ηθοποιού, σχετικά με την ουσία της ευτυχίας κυριολεκτικά αποτελούν ένα «χαστούκι» στα «θέλω» του σύγχρονου κόσμου. Με απλές κουβέντες, όπως αρμόζουν σε έναν αυθεντικό άνθρωπο, ο Θανάσης Βέγγος είχε δηλώσει:  

«Έπρεπε να γεράσω αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δυο χέρια. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο θα μεγαλώνεις.» Θανάσης Βέγγος.

Το συσκευαστήριο του Τάσου Κούσιου επισκέφτηκα στις 2-12-2013.

Πατάτες Καλλιπεύκης με «ονοματεπώνυμο! Είναι ο μόνος παραγωγός που δηλώνει παραγωγή, ποικιλία, ποιότητα, αρ. μητρώου, αρ. συσκευαστηρίου. Ίσως είναι και ο μόνος που δικαιούται (δεν κατέχω τη σχετική νομοθεσία). Έξι άτομα κι ο ίδιος συσκευάζουν περί τους 20 τόνους καθημερινά. Η συλλογή από το χωράφι έγινε σε σάκους τεράστιους (1500 κιλών, για τη λειτουργία του συσκευαστηρίου) και μέσα από τη διαδικασία της διαλογής – συσκευασίας καταλήγουν (αυτόματο ζύγισμα) σε σάκους των τριάντα κιλών, παίρνοντας το δρόμο για την αγορά. 

Πόσο άλλαξε η ζωή μας…

(ή αλλιώς πόσο μυαλό δεν είχαμε – ή υπάρχει το δίλημμα: ευρώ – δραχμή!)

Για να έχουμε μια σύντομη αλλά και αποκαλυπτική εικόνα του τι πάθαμε πρέπει να πάμε λόγο πίσω. Όχι πολύ, παρά μόνο 13 χρόνια πίσω.

Μέσα σε αυτά τα 13 χρόνια μπορεί τελικά να μην άλλαξε τόσο ο βασικός μισθός (ο οποίος θα συνεχίσει να έχει καθοδική πορεία με τη  ψήφιση νέων μνημονίων τους επόμενους μήνες και ανεξάρτητα αν στα χρόνια αυτά ανέβηκε  κάποιες φορές) αλλά μπορούμε να εντοπίσουμε μία τεράστια αλλαγή στα βασικά έξοδα μιας οικογένειας. Το παράδειγμα είναι τυχαίο κι αν έχετε καλή μνήμη βάλτε μόνοι σας άλλα προϊόντα (π.χ. Μαϊντανός: 50 δρχ. – Καφές Ελληνικός: από 150 μέχρι 350 δρχ. – Φραπέ: από 300 μέχρι 500 δρχ. κλπ)  

Ας δούμε λοιπόν τι συνέβαινε το 2000

170.000 δρχ. = 498 ευρώ ο βασικός μισθός

180 δρχ. = 0,52 ευρώ 1 λίτρο βενζίνης

62 δρχ. = 0,18 ευρώ το πετρέλαιο θέρμανσης

100 δρχ. = 0,29 ευρώ η τυρόπιτα

50 δρχ. 0,15 ευρώ  το μπουκαλάκι νερό

400 δρχ. 1,20 ευρώ ένα πακέτο τσιγάρα

Ας δόυμε τώρα τι συμβαίνει σήμερα (στο 2013-2014)

500 (περίπου) ευρώ ο βασικός μισθός

1,70 -1,80 ευρώ 1 λίτρο βενζίνης

1,2 ευρώ το πετρέλαιο θέρμανσης

1,5 ευρώ η τυρόπιτα

0,50 ευρώ το μπουκαλάκι νερό

3 με 4 ευρώ ένα πακέτο τσιγάρα

Υποθέτουμε ότι σήμερα: καταναλώνουμε 40 λίτρα βενζίνης το μήνα, δηλαδή 70 ευρώ. τρώμε 15 τυρόπιτες το μήνα ή καφέ σε πλαστικό δηλαδή άλλα 22,50 ευρώ, και τέλος πως καπνίζουμε 10 πακέτα τσιγάρα, άλλα  35 ευρώ. ΣΥΝΟΛΟ: 127, 5 ευρώ

Για τα ίδια το 2000:

Για βενζίνη 20,80 ευρώ, για τυρόπιτες ή καφέ 4,35 ευρώ και για τσιγάρα 12 ευρώ. ΣΥΝΟΛΟ: 37,15!!!

Το 1999 κόστιζαν τα ίδια προϊόντα και οι ίδιες ποσότητες 37,15 ευρώ και το 2013 127,5 ευρώ!!!

Αν χρειάζονται επιπλέον συμπεράσματα… δικά σας…

Ο Σωκράτης για τον μορφωμένο άνθρωπο: «Η μόρφωση, είναι θέμα συμπεριφοράς… και μορφωμένους θεωρώ: 

Πρώτα απ’ όλους, αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές… αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική… αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές… αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα… αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους… αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους… και τέλος αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους…» Δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων… Πόσο μακριά είναι σήμερα αρκετοί απ’ αυτούς που θεωρούνται μορφωμένοι; 

Τα σκίτσα είναι του Χρήστου Κατσιούλα. 

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, είναι «εντελώς συμπτωματική»! Μα… αν σας θυμίζουν ή αναγνωρίζετε κάποιους δεν πέφτετε έξω. Ναι αυτοί είναι – η απάντηση, αν χρειαστεί, στο επόμενο. Έγιναν στο καφενείο και σε πρόχειρο χαρτί. Το ταλέντο όταν υπάρχει… υπάρχει ανεξάρτητα αν κάποιος το καλλιεργεί ή αν η τύχη – η φύση δεν είναι μαζί του. Να είσαι καλά Χρήστο. Κι αν έχεις αρκετά ίσως πρέπει να οργανώσουμε (μέσο του Συλλόγου) μια έκθεση! 

 «Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την πραγματική τους δύναμη».

Χρειάζονται σχόλια; 

 Εκλογές: Έγιναν κι αυτές. Θα έχουμε στο εξής τον ίδιο Περιφερειάρχη, τον ίδιο Δήμαρχο! Θερμά συγχαρητήρια. Να ελπίζουμε πως στη δεύτερη θητεία τους, τα πράγματα για το χωριό μας θα είναι κατά κάτι καλύτερα. 

Ζήσης Παπαδημητρίου: Συνεχίζει – παρ’ όλες τις δυσκολίες το πολιτιστικό του έργο – και μας περιμένει στο σπίτι του στους Γόννους, μαζί με τη σύζυγό του Χριστιάνα, στην νέα εικαστική έκθεση, στις 5 Ιουλίου το βραδάκι. Να είμαστε εκεί. (Στη φωτογραφία και στο κέντρο ο Ζήσης Παπαδημητρίου από το 6^ο Φεστιβάλ Αφήγησης). 

Φεστιβάλ Αφήγησης:

Με επιτυχία, από κάθε άποψη, έγινε και το 6^ο Φεστιβάλ αφήγησης Ολύμπου στις 20 και 21 Ιουλίου 2014 στο χωριό μας (Σχολείο – Πατωμένη). Θεσμός πλέον με τον οποίο καλά θα ήταν να ταυτιστεί και να το κάνει «δικό» της η Καλλιπεύκη. Για να γίνει αυτό πρέπει – κατά τη γνώμη μου – να πολλαπλασιαστεί σε κάθε επίπεδο και δραστηριότητα, η συμμετοχή του ντόπιο στοιχείου… (Πανοραμική φωτογραφία – Πατωμένη, Σάββατο 21-6 απόγευμα)

Συντηρήθηκε το πλακόστρωτο της πλατείας

Στο τέλος του Μάρτη και στις αρχές του περασμένου Απρίλη ο Δήμος Τεμπών, ο δήμος μας, συντήρησε το πλακόστρωτο της πλατείας (τους δρόμους γύρω από αυτήν) που, όπως είχαμε γράψει και άλλοτε, ήταν σε άθλια κατάσταση. Όλες οι πέτρες-πλάκες σκάφτηκαν γύρω γύρω και έγιναν με νέο αρμολόι. Απομένει πλέον να δούμε πόσο θα αντέξει και το νέο αρμολόι καθότι το πλακόστρωτο δοκιμάζεται σκληρά από τις καιρικές συνθήκες και τα αυτοκίνητα.

Κύλησαν και φέτος οι «περδίκες»

Στις δύο του Μάη, μέσα σε ένα πανέμορφο και γοητευτικό τοπίο, γιόρτασε και φέτος το εξωκλήσι του αγίου Αθανασίου στον ομώνυμο λόφο. Την θεία λειτουργία παρακολούθησαν αρκετοί πιστοί, περίπου 70 άνθρωποι, αν και η ημέρα ήταν εργάσιμη. Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας όλοι βγήκαν στο καταπράσινο χορτάρι και κύλησαν τις «περδίκες»*

Μικροί και μεγάλοι το ευχαριστήθηκαν και ευχήθηκαν να τους ευλογήσει ο άγιος και να τους αξιώσει και του χρόνου τέτοια μέρα να ξανάρθουν στη γιορτή του.

*περδίκες: Οι περδίκες είναι βρασμένα αυγά ζωγραφισμένα με διάφορα σχέδια και λουλούδια. Μετά το τέλος της θείας λειτουργίας, του αγίου Αθανασίου, στις 2 του Μάη, μικροί και μεγάλοι, ανά δύο, κυλούν στο χορτάρι τα αυγά-περδίκες μέχρι που να σπάσουν μεταξύ τους. Το έθιμο είναι πανάρχαιο και δεν γνωρίζουμε αν συναντάται και σε άλλα μέρη της πατρίδας μας.

ΠΙΣΩ